plakat Gdynia kamienica Reicha i Birnbauma 50x70

wymiary 50 x 70 cm

papier Crush 250g – Corn

wysyłka w tubie

SZCZEGÓŁY: 

W latach 1935–1936, u zbiegu ulic Abrahama i Stefana Batorego w Gdyni wybudowano kamienicę czynszową według projektu krakowskiego architekta, absolwenta Wydziału Architektury Politechniki Lwowskiej (1927) – Edwarda Fuhrschmieda. Ten luksusowy, czteropiętrowy dom narożny powstał na zlecenie kupców pochodzenia żydowskiego – Izraela Reicha i Wolfa Birnbauma.

Fuhrschmied nadzorował budowę kamienicy, a później w niej zamieszkał (pod nr 7). Budowę zlecono firmie Inżynierowie O. i E. Ungerowie i Jakubowicz.

Narożne usytuowanie budynku pozwoliło architektowi na zaprojektowania interesującej bryły, której  elementem wyróżniającym był lekko nadwieszony, przeszklony narożnik – od ul. Abrahama było to duże okno salonu, a od strony ul. Batorego – ogród zimowy. Ogrody zimowe były popularne w latach 30. na południu kraju, szczególnie w Katowicach i Krakowie. W Gdyni to rozwiązanie przestrzenne pojawiło się jako jedno z pierwszych. Jasną – pokrytą tynkiem szlachetnym z dodatkiem miki – i prostą formę elewacji, urozmaiconą przeszkloną, „niematerialną” częścią narożną, uzupełniał ciemniejszy w barwie poziom parteru wykonany z płyt imitujących tynk. Zostały one wykończone tzw. rowkowaniem prostym – jednym z najpopularniejszych motywów zdobniczych na elewacjach gdyńskich budynków modernistycznych.

W budynku zaprojektowano po trzy mieszkania na każdym piętrze, a na parterze zlokalizowano 4 lokale handlowe i bramę przejazdową prowadzącą na podwórze. Wprowadzono tutaj także nowatorskie rozwiązania użytkowe – m.in. świetlik wpuszczający światło do łazienek, a także ganki ze specjalnym szybem do wyrzucania odpadków, które posiadało każde z mieszkań.

Kamienica była wyposażona w instalacje: elektryczną, wodociągową, kanalizacyjną, gazową i centralnego ogrzewania, a także windę. Do dziś zachowały się najwartościowsze oryginalne elementy kamienicy – kompozycja i wystrój elewacji oraz wystrój klatki schodowej.

Na uwagę zasługuje wmurowana w portal kamienicy tabliczka pamiątkowa z nazwiskiem projektanta i rokiem budowy. Stanowi ona wyjątkowy na terenie Gdyni przykład upamiętnienia architekta.

Wnętrze klatki schodowej zdobi posadzka, okładzina ścian oraz schody wykonane z lastriko w trzech kolorach: szarym, czarnym i białym. Oryginalne są również metalowe pochwyty oraz balustrada schodów – od strony duszy gładko otynkowana na jasny kolor, natomiast od strony schodów zdobiona. Wykorzystano tutaj szlifowany tynk w czarnym i szarym kolorze z bordiurą ozdobioną ornamentem rowkowanym. Całość jest kolorystycznie dopasowana do posadzki na parterze oraz na spocznikach pięter i półpięter – wyraźnie widoczna jest tu inspiracja neoplastycyzmem. Do pierwotnych elementów wyposażenia należą również wizjery – Cyklopy oraz klamki-kule „Braci Lubert” umiejscowione na drzwiach do mieszkań.

W dniu 12.03.2009 roku budynek został wpisany do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Pomorskiego pod nr A-1845.

– opis budynku pochodzi ze strony szklometaldetal.pl prowadzonej przez Muzeum Miasta Gdyni. Fundacja Centrum Architektury jest patronem honorowym projektu.